Και Marsala Punic πλοίο !
Ο ΝΑΥΤΙΚΟΣ Roccaforte Punica: Marsala
Μετά από οκτώ χιλιόμετρα από Mothya, Marsala κρύβει σχεδόν όλα τα μυστικά της.
Ακόμη, ήταν ιδιαίτερα γνωστή στην αρχαιότητα για το λιμάνι της, καθοριστικός παράγοντας για την Καρχηδονίων, και οι δύο, μετά, για τους Ρωμαίους. Ονομαζόταν Lilibeo, sdraiata su Capo Boeo, βασίζεται σε ένα μικρό υφιστάμενων αρχαϊκός οικισμός από τους επιζώντες του Mothya σε 397 ένα. Γ.
Έγινε το πιο σημαντικό και με την προϋπόθεση καρχηδονιακός ναυτική βάση στη Σικελία, να αντισταθούν στις επιθέσεις του Διονυσίου, Τιμολέων, di Pirro, Ρώμη. Οι ανασκαφές και η πρόσφατη έρευνα μας επιτρέπουν να έχουμε μια καλύτερη ιδέα για το απόρθητο οχυρώσεις, αναφέρει ο Πολύβιος και ο Διόδωρος, ενισχύεται και από τις δύο πλευρές του ακρωτηρίου από τάφρο, τα ίχνη του οποίου, a συμβάσεις, εμφανίζονται κατά τη διάρκεια εργασιών κατασκευής.
Κοντά στο Trapani πόρτα, παραμένει μια πόρτα που πλαισιώνεται από δύο ορθογώνιους πύργους το επιβλητικό δομή, πιθανό ακρογωνιαίους λίθους της γραμμής άμυνας της πόλης. Στο βόρειο, στο ακρωτήριο Boeo, ανάμεσα στα ερείπια των δεξαμενών και αποθηκών, μπαίνουμε σε ένα μεγάλο σπίτι με αίθριο και περιστύλιο γύρω από την οποία υπάρχουν μερικά δωμάτια σε ένα περιβάλλον spa, που χρονολογείται από τον τρίτο αιώνα. Γ, με δωμάτια για τα λουτρά ιδρώτα και τα ίχνη των υδάτινων συστημάτων.
Splendid ψηφιδωτά δάπεδα νατουραλιστικό ύφος, ένα από τα οποία αντιπροσωπεύει τέσσερις ομάδες άγρια ζώα επιτίθενται ένα ελάφι; άλλοι είναι διακοσμημένα με φυτικά μοτίβα και γεωμετρικά σχέδια της Βόρειας Αφρικής. Ένα παράδειγμα της πολυτέλειας που επρόκειτο να απολαύσετε την πόλη, πέρασε στους Ρωμαίους 241, e da allora testa di ponte per la conquista di Cartagine e l’invasione dell’Africa.
Fra i tanti relitti che seppellisce il Mediterraneo, l’unico esemplare di nave punica finora noto – parzialmente recuperata – è visibile presso il Baglio Anselmi: la parte posteriore e il lato di babordo di un’imbarcazione da guerra, di linea slanciata, nel cui scafo si scorgono lettere dipinte dell’alfabeto fenicio-punico.
Di epoca romana (II secolo d. C.) è la camera funeraria sotterranea scoperta recentemente e per caso nel centro della città. Attraverso una scala nella roccia, a tre metri di profondità, la camera (5 metri per 5), di forma trapezoidale, possiede sei sepolture scavate lungo i lati. Ma quel che colpisce è l’esplosione di vita in un luogo di morti.
Una vivacissima decorazione pittorica corre sulle pareti: scene di banchetto, di danza e di musica, figure alate e pavoni in un tripudio policromo di fiori, ghirlande e festoni, secondo l’iconografia funeraria romana che rimandava al viaggio dei defunti nei Campi Elisi.
E l’ipogeo di Crispia Salvia: un’iscrizione indica con questo nome la defunta alla quale (uxori dulcissima) teneramente il marito, Julius Demetrius, dedicò l’epigrafe.
παρμένο από το φυλλάδιο της Επαρχίας Τράπανι
CASTELLAMMARE